| Odsłony: 59Algebra Boole’a to rodzaj struktury algebraicznej, którego nazwa pochodzi od nazwiska znanego filozofa, matematyka i logika George’a Boole’a.
Ze względu na wprowadzenie pojęcia algebry Boole’a został uznany za jednego z twórców logiki matematycznej oraz informatyki. Przyszedł on na świat drugiego listopada 1815 roku w Lincoln i dożył roku 1859. Urodził się w rodzinie, w której ojciec był szewcem – ten chciał go posłać do dobrej szkoły, ale z racji braku odpowiednich środków finansowych nie mógł tego zrobić. Nauczył syna wszystkiego, co potrafił i nakłonił do nauki łaciny, która stanowiła wtedy rodzaj przepustki do wyższych sfer. George uczył się z książek, a jako nastolatek zaczął nauczać w szkołach elementarnych. Kiedy skończył około 20 lat, zapoznał się z dziełami Josepha Lagrange’a i Pierre’a Laplace’a i zaczął pisać własne prace na temat matematyki. Pierwsze z nich były źle zredagowane, ale niestety George nie miał środków finansowych, aby poprawić swój warsztat na uczelni. Mimo wszystko, jego prace stały się na tyle znane i były tak ważne, że w 1844 roku otrzymał medal Royal Society. Później – mimo braku oficjalnego wykształcenia – został przyjęty na uczelnię na stanowisko profesora. W 1854 roku opublikował swoją najważniejszą pracę o tytule “An Investigation of the Laws of Thought, on which are founded the Mathematical Theories of Logic and Probabilities” (z angielskiego: “Badanie praw myślenia, na których oparte są matematyczne teorie logiki i prawdopodobieństwa”). Przyczynił się bezpośrednio do stanu, w jakim dzisiaj znajduje się technika cyfrowa – działanie milionów komputerów i urządzeń na świecie działa dzięki wykorzystaniu w nich zasad algebry Boole’a.